GALATA KULESİ

Hep vardır varlığı adı gibi
Yanından geçmişsindir, var oluşunun

Gözlerinde yüksekliği büyümüştür

Asfaltı ezip geçmiştir, ayakların

Hep bahaneleri süslüdür yorgun oluşunun

Siyahı çökmüştür, duvarlarına kaybetmişliğin

Vuslatı yaşamaktı en dibe inmişliğin

Güç vermiştir sana bir el

Yokuşlar çıkmışsındır onun için

Varmak istersin ezdiğin asfalta

Bulursun Galatayı onunla

Alnındaki yıkkınlık belirir bir anda

Sorgulamazsın girersin o kapıya

Korkular inşa edilmiş her kata

İçine bir tutam hüzün serpilir

Bir tutam heyecan ve hıçkırıkların yanı sıra

Katmerleşmiş isteklerinden bakarsın

Zerreni keşfeden bakışlar nutkunda

Yüksekliğe varıp gölge aramakta sıra

Kimisi inancı için eğilmiş

Kimi beton yığınlarında

Kimi arsız dokunuşlar huzurunda

Bir de sen vardın, anlamalıydın

Benimle olmak, Galata'dan çıkmak yolculuğa...

                                                                 Fatma ÖZER